Surat terbuka untuk Zahid Hamidi

Kepada timbalan perdana menteri, merangkap menteri dalam negeri, dan naib presiden Umno.

Baru-baru ini, anda mengeluarkan kenyataan tentang peratusan menyimpan dalam kalangan rakyat Malaysia amat rendah berbanding dengan negara seperti Korea Selatan dan Jepun yang mempunyai kadar simpanan 38%.

“Dengan menyemai tabiat menabung dalam kalangan rakyat Malaysia, kerajaan boleh mengambil jalan keluar dengan mengurangkan pinjaman luar negara.

“Simpanan rakyat Malaysia kini hanya tertumpu dalam Kumpulan Wang Simpanan Pekerja (KWSP), Lembaga Tabung Haji (TH) dan koperasi sahaja,” menurut anda ketika berucap dalam Majlis Pelancaran Perkhidmatan Mesin Juruwang Maya (VTM) Bank Simpanan Nasional (BSN) Selasa lalu.

Pada ketika rakyat Malaysia sedang dihimpit dengan kenaikan harga barang dan perkhidmatan seperti pengangkutan awam, serta terdapat cukai yang diberi nama Cukai Barangan dan Perkhidmatan (GST), anda bercakap seolah-olah anda tidak melihat realiti sebenar.

Baru-baru ini juga, Lembaga Hasil Dalam Negeri (LHDN) juga begitu aktif bertanya dan menyiasat pendapatan penulis novel alternatif seperti saya, yang pendapatan ini bukannya tetap, serta tidak mempunyai simpanan untuk hari tua seperti KWSP.

Jadi apabila GST menghimpit, harga barang naik harga, harga tambang naik harga, dan LHDN sibuk memburu dan merisik kewangan kami, saya tertanya pada diri sendiri, untuk apa saya membayar cukai dan dalam masa sama menyimpan wang, kalau kerajaan sendiri tidak tahu nak membelanjakan dengan baik?

Sebelum saya berbicara lebih panjang tentang percukaian ini, eloklah saya cerita tentang pengalaman sekolah saya.

Duit saku yang ibu bapa beri saya semasa saya sekolah rendah dahulu ialah 3 ringgit pada 1995.

Setiap minggu ada 5 hari sekolah, jadi pendapatan saya 15 ringgit seminggu.

Terdapat undang-undang dalam kelas pula, kami perlu dicukaikan seminggu seringgit, dan ada 40 orang dalam kelas.

Jadi, pendapatan kelas 5 Mawar di Sekolah Rendah Taman Cuepacs ialah RM40 seminggu.

Ada lebih kurang 30 minggu persekolahan lebih kurang, jadi pendapatan 1 kelas keseluruhan ialah RM1,200.

Dikatakan perbelanjaan daripada cukai kelas yang dikutip bendahari adalah untuk belanja keceriaan dan hiasan kelas serta untuk jamuan akhir tahun.

Selepas tiba akhir tahun, ibu saya kena masak mihun goreng, kawan-kawan kena bawa air, kena bawa macam-macam dari rumah.

Apabila ditanya, mana pergi wang seminggu seringgit yang dikutip itu, bendahari menjawab, semua dah dibelanjakan beli kertas warna untuk papan kenyataan, bunga plastik di meja guru, atau paling mahal pun, langsir untuk menghadang cahaya matahari.

Jadi, mana semua duit itu?

Berbalik pada topik, apabila kenaikan harga tol, harga barang, harga tambang, serta pelbagai cukai yang langsung dan tak langsung, soalan yang sama berlalu dalam kepala saya, mana pergi semua duit cukai itu?

Sedangkan pada akhirnya kami perlu bayar banyak benda lagi tapi kami tidak mendapat perkhidmatan yang secukupnya berbanding apa yang kami bayar, secara langsung dan tidak langsung?

Lalu saya melihat pejabat kerajaan, saya melihat ramai pekerja kerajaan, yang berbual-bual dengan rakan sekerja tentang status Facebook, atau berniaga tudung, berniaga vape, jual ubat kuat batin, atau "projek tepi" yang selalu saya dengar setiap kali saya pergi ke pejabat kerajaan.

Apabila saya melihat pekerja kerajaan lebih berminat untuk buat projek tepi yang lebih menguntungkan dari berkhidmat untuk rakyat yang membayar cukai.

Kalau macam tu, apa gunanya lagi setiap tahun, emolumen pekerja kerajaan naik, dengan bonus, dan pelbagai kelebihan lain, kalau mereka lebih berminat dengan "projek tepi"?

Dengan pekerja agensi kerajaan yang banyak overlapping tugas, seperti contoh, polis buat roadblock, Jabatan Pengangkutan Jalan (JPJ) buat roadblock, Agensi Anti Dadah Kebangsaan (AADK) buat roadblock, kenapa tak satu agensi sahaja yang buat 1 tugas?

Kalau kerajaan berminat untuk berjimat, apa kata kurangkan kakitangan kerajaan yang ada ramai yang lebih berminat nak buat projek tepi?

Menurut Ketua Setiausaha Negara, terdapat 1.6 juta penjawat awam di negara ini.

Lebih kurang 2 kali ganda daripada jumlah optimum penjawat awam negara maju.

Sementara rakyat terus membayar dan membayar, tapi nampak ketidakefisienan serta lebihan belanjaan kerajaan yang tidak perlu, saya rasa anda tak perlu nak sekolahkan kami untuk berkata kami kurang menyimpan wang.

Sepatutnya kerajaan yang perlu belajar jimat, kurangkan perbelanjaan dan kurang berboros berbelanja benda yang tidak ada faedah kepada kami pembayar cukai.

"Tapi kalau nak kurangkan penjawat awam, mereka nak bagi makan anak bini mereka makan apa?" - soalan yang mungkin timbul di kalangan penjawat awam kepada artikel saya.

Jawapan saya, "teruskan saja projek tepi seperti jual tudung, jual vape, dan segala 'projek tepi' itu, menjadi projek utama dan tak perlulah kami, pembayar cukai - membayar apa yang kami tidak perlu."

Jadi kita semua rakyat Malaysia boleh mula mengikut saranan anda, Zahid- untuk menyimpan wang - dengan mengurangkan cukai - dan dengan mengurangkan penjawat awam yang terutamanya hanya berminat untuk buat "projek tepi". – 19 Disember, 2015.

* Ini ialah pendapat peribadi penulis dan tidak semestinya mewakili pandangan The Malaysian Insider.